Johannes Kepler, planetlərin hərəkət qanunlarını izah etməklə yanaşı, Günəşi də diqqətlə müşahidə edib. 1607-ci ildə Kepler, qaranlıq kameradan istifadə edərək Günəşin ətraflı təsvirlərini çəkmişdir. Bu təsvirlər, alimlərə Günəşin fəaliyyət dövrünü başa düşməyə kömək edib. Kepler-in müşahidələri onu göstərib ki, Günəş 11 illik dövrünün sonuna yaxınlaşır. Kepler-in rəsmləri Günəşin səthindəki ləkələri və digər xüsusiyyətləri ətraflı şəkildə təsvir edir. Bu ləkələr, günəş ləkələri kimi tanınır və Günəşin fotosferasında tapılan müvəqqəti strukturlar kimi görünür. Günəşin bu bölgələri, ətrafındakı isti, parlaq materialla müqayisədə daha soyuq və qaranlıqdır. Bu ləkələr, adətən Günəşin maqnit sahəsində artan gərginlik nəticəsində əmələ gəlir və Günəşin tsiklik fəaliyyətinin bir hissəsidir.

     Son tədqiqatlar Kepler-in rəsmlərini müasir texnika ilə təhlil etməyə imkan verib. Nagoya Universitetindən Hisashi Hayakawa-nın rəhbərlik etdiyi komanda, bu rəsmləri araşdıraraq Günəşin aktivliyinin zamanla necə dəyişdiyi barədə yeni məlumatlar əldə edib. Alimin müşahidələri onu göstərib ki, Günəş, 11 illik dövrünün sonuna yaxınlaşır və bu məlumat, 1645-1715-ci illər arasında baş verən Maunder Minimum dövrü haqqında anlayışımıza kömək edə bilər. Günəşin fəaliyyət dövrü, müəyyən bir müddət ərzində günəş ləkələrinin və digər günəş hadisələrinin intensivliyini ifadə edir. Kepler-in müşahidələri bu dövrlərin tarixi məlumatlara necə uyğun gəldiyini anlamaqda mühüm rol oynayır. Günəşin aşağı aktivliyi dövrləri iqlim dəyişikliklərinə və planetdəki yaşayış şəraitinə təsir göstərə bilər. Bu kəşf, Günəşin keçmiş aşağı aktivlik dövrlərini daha yaxşı başa düşməyə və gələcək dövrləri proqnozlaşdırmağa imkan verə bilər. Keplerin rəsmləri, Günəşin uzunmüddətli davranışını öyrənmək istəyən elm adamları üçün dəyərli mənbə təşkil edir. Əgər istəsəniz, orijinal elmi məqaləni buradan oxuya bilərsiniz.